روزانه نوشت

ساعت 6 عصر بلند شدم ! اصلا دوست نداشتم که از خواب نازم که همه اش تو کنارم بودی و کلی صحنه های قشنگ و خوشگل با هم داشتیم بلند شوم ... حتی در خوابم ترانه ای سرودم که آهنگسازش هم خودم بودم ، منتها فقط صدای علی . اصحابی را طلب می کرد و تنظیم تو را ...
بیدار شده ام و به خودم می پیچم ، شاید به خاطر این غروب بد عصر جمعه ، شاید به خاطر نرفتن سر قراری که دیشب برای خودم چیدم ، شاید هم برای آن قبض موبایل کذایی و رفتار پدر ... نمی دانم ... بغضم گرفته ... کاش می شد جمعه ها را از تقویم خط زد ... می دانی ؟ حس می کنم جمعه هم مثل زاییدن است .... تا غروب آفتاب دردش را می کشی ، بد و طولانی ، همین که غروب تمام شود و شب سر بزند تو هم فارغ می شوی ، آرام می گیری ...
قرار بود یک پستی بنویسم راجع به سول میت ، اما ورژن 2 یش ، بحث و نتیجه گیری اش را هم به نوبت بسپارم به دست یکی ، چند وقتی است نه وقتش را می کنم نه حوصله اش را دارم ، غم نان هم مزید بر علت شده .... همچنان از کامنت گذاشتن معذورم ... تا بلکه روزی روحیه جوانی دوباره بازگردد و از اینترنت بازی شاد شوم ... فعلا که حس ته کشیدگی و نم گرفتگی دارم ....