سه نقطه

نمی دانم این اجاق و اجاق گاز دیگر چه صیغه ای است که این قدر محبوبت واقع شده ! اصلا هم حواست نیست وقتی دو دست کوچکت را به لبه اش می گیری و روی انگشتان پا بلند می شوی تا ببینی روی آن چه خبر است ، شاید دو دیگ بزرگ آب جوش آن بالا مشغول غل زدن باشند که هر آن ممکن است رویت برگردد و فاجعه ای درست شود .
تو بگو چه می توانستم بکنم ؟ با هزار هزار قربان صدقه و من بمیرم و تو بمیری هم که کنجکاوی کودکانه ات اغنا نمی شود ، تازه لج باز هم شده ای این روزها !

وقتی آن جور خاص نگاهم کردی و لبهای کوچکت را برچیدی و با بغض صدایم زدی ، ندیدی ، ندیدی آن همه اشک را که به خاطر دعوا کردنت قورت دادم تا مبادا چهره بزرگ و خشم آلودم در نظرت بی اهمیت جلوه کند ، که مبادا بعد از این پشیزی هم برای حرفهایم ارزش قائل نشوی !! اما نمی دانستی چقدر دلم در هم تپید ، در هم کوبیده شد وقتی بعد آن ، ده ها بار گفتی ده تا دوستت دارم ، و من ماندم با آن ده تا عشق تو که نهایت شمارش محبتت بود و بغض باز نشده ای که انگار تو دعوایم کردی ... عذاب وجدان گرفته ام و الان بیشتر از قبل این بغض لعنتی گلویم را می فشرد وقتی قرار است فردا نیایی ... تو بگو با چند بوسه و بستنی مرا می بخشی ؟ اصلا دلت هم تنگ می شود که تا شنبه ما را نمی بینی ؟