بای بای

امروز از آن روزهایی بود که یک لحظه فکر کردم می توانم زندگی تازه ای داشته باشم ، زندگی فراتر از کلاسهای خیاطی و گلدوزی و ایروبیک ، یک چیز ِ شاید دوری که امروز خیلی خیلی نزدیک شد ، کورسویی که در این تاریکی روز و شب من ، مثل خورشید درخشیدن گرفت ! زندگی که به کارم ، مدرکم ، خواندن زبان فرانسه و انگلیسی بی فایده دراین همه سال ، افتخار کردم . از آن افتخارها که خودت تنها می دانی چه کرده ای و که بوده ای ، دیگر مهم نیست مردمت ، کشورت ، مملکتت قَدرَت را می داند یا نه !
امروز بعد از حدود یک ماه به درخواست اقامتم در کانادا پاسخ داده شد . ذوق زده ام ، امتیازم برای دریافت گرین کارت یک چیزی بالاتر از حد نصاب بود ...
کاش اینها که کلی املاک منقول و غیر منقول جهت به حجله رفتن بنده در روزگار مبادا کنار گذاشته اند ، بدانند از این همه تنها 6 میلیون تومان می خواهم تا از این مملکت گل و بلبل فرار کنم !



درگوشی : می آیی با هم برویم ؟